SAHİH-İ MÜSLİM

Bablar Konular Numaralar  

LİBAS BAHSİ

<< 2100 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

75 - (2100) حدثنا يحيى بن يحيى. قال: قرأت على مالك، عن ابن شهاب، عن عباد بن تميم، عن عمه؛

 أنه رأى رسول الله صلى الله عليه وسلم مستلقيا في المسجد، واضعا إحدى رجليه على الأخرى.

 

{75}

Bize Yahya b. Yahya rivayet etti. (Dediki): Mâlik'e İbni Şihab'dan dinlediğim, onun da Abbâd h. Temim'den, onun da amcasından naklen rivayet etliği şu hadîsi okudum.

 

Abbâd'ın amcası Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'ı mescidde sırtüstü yatarak bir ayağını diğerinin üzerine koyduğunu görmüş.

 

 

76 - (2100) حدثنا يحيى بن يحيى وأبو بكر بن أبي شيبة وابن نمير وزهير بن حرب وإسحاق ابن إبراهيم. كلهم عن ابن عيينة. ح وحدثني أبو الطاهر وحرملة. قالا: أخبرنا ابن وهب. أخبرني يونس. ح وحدثنا إسحاق بن إبراهيم وعبد بن حميد. قالا: أخبرنا عبدالرزاق. أخبرنا معمر. كلهم عن الزهري، بهذا الإسناد، مثله.

 

{76}

Bize Yahya b. Yahya ile Ebu Bekr b. Ebî Şeybe, İbni Numeyr, Züheyr b. Harb ve İshâk b. İbrahim hep birden İbni Uyeyne'den rivayet ettiler. H.

Bana Ebû't-Tâhir ile Harınele de rivayet ettiler. (Dedilerki): Bize İbni Vehb haber verdi.   (Dediki): Bana Yûnus haber verdi. H.

Bize İshâk b. İbrahim ile Abd b. Humeyd dahî rivayet ettiler. (Dedilerki): Bize Abdürrezzak haber verdi. (Dediki): Bize Ma'mer haber verdi. Bu râvilerin hepsi Zührî'den, bu isnadla bu hadîsin mislini rivayet etmişlerdir.

 

 

İzah:

Bu hadîsi Buhari «Namaz», «Libâs» ve «İsti'zan» bahislerinde; Ebû Dâvud «Kitâb'ul-Edeb»'de; Tirmizî «İsti'zan» bahsinde; Nesâi «Kitâbu's-Salât'da muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir.

 

Tirmizi: Bu hadîs hasen sahihtir» demiştir, Hattâbi diyorki: «Hadîs-i şerif bu fiilin caiz olduğunu göstermektedir. Bu babda vârid olan nehiy bu hadisle neshedilmiştir.»

 

İbni Battâl dahî yüzde yüz neshe kail olanlardandır. Bu işi Hz. Ömer'le Hz. Osman'ın da yapmış olmaları nesh iddiasını kuvvetlendirmektedir. Mamafih bundan evvelki hadîste gördüğümüz vecihle Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in mescidde bu şekil uzanıp yatması nesh için değil de, ihtiyaç veya câiz olduğunu beyan gibi bir sebepten dolayı da olabilir.

 

Hadîs-i şerif mescidde dayanmak ve uzanıp yatmak gibi çeşitli istirahatların caiz olduğuna delildir. Bundan yalnız yüzükoyun yatmak müstesnadır. Çünkü Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bundan men etmiş :

 

«Bu Allah'ın gazab ettiği bir yatıştır.» buyurmuştur.